Tamo gde krajolik nije puka geografska karta
Obeležili su sećanje na Mikloša Radnotija
Prošlo je 80 godina otkako je Mikloš Radnoti brutalno ubijen u Abdi. Posle rata, pored njegovog tela pronađena je i njegova beleška sa poslednjim pesmama. Jedan od naših najpoznatijih pesnika bio je na prinudnom radu u gradu Boru u istočnoj Srbiji.
Na komemoraciji upriličenoj povodom godišnjice kod spomenika Radnotiju u Boru govorili su dr Balint Pastor, predsednik Saveza vojvođanskih Mađara, kao i Arpad Fremond, predsednik Nacionalnog saveta mađarske nacionalne manjine.
Dr Balint Pastor je u svom govoru istakao da se svi ljudi rađaju slobodni, a da ipak postoje tako mračni periodi u istoriji kada radni logori, zatvor i smrt čekaju pripadnike drugih vera i nacionalnosti. Mikloš Radnoti je takođe živeo u takvim vremenima, i to samo 35 godina. Uprkos tome, on je jedan od najznačajnijih pesnika i prevodilaca ne samo mađarske književnosti, već i književnosti 20. veka. Usled okolnosti na koje nije mogao imati uticaja postao je jedan od zajedničkih uspomena mađarskog i srpskog naroda, jer je deo svog prinudnog rada odslužio ovde u Borskom kraju. Radnoti, koji još uvek živi u sećanju Boranaca, jedan je od simbola srpsko-mađarske saradnje i srpsko-mađarskog razumevanja. Dr Balint Pastor se zahvalio Nacionalnom savetu mađarske nacionalne manjine, posebno Eriki Kabok, članici izvršnog odbora, što su danas mogli da budu ovde.
Arpad Fremond je na komemoraciji citirao autora statue, koji je na ceremoniji otkrivanja pre dvadeset godina rekao, da je ovaj spomenik poverio narodu Bora, i ovlastio svakoga da je štiti sopstvenim rukama. Prethodno postavljena statua na obali jezera je nestala, ali je podignuta nova.
Jedan od najznačajnijih mađarskih vajara 20. veka Imre Varga preminuo je u 96. godini 2019. godine.
– Na 80. godišnjicu pesnikove smrti, došli smo da se setimo i odamo počast velikanu poezije, koji je doslovce čeljustima smrti pisao svoje vanvremenske pesme o rodoljublju, domu i ratnim strahotama, koje su postale dragulji mađarske književnosti. Jedan od najvećih radnih logora na Balkanu se nalazio u Boru, jer je ovde radilo sto hiljada radnika. U džepu jakne pesnika sahranjenog u masovnoj grobnici pronađene su pesme koje otkrivaju kako su živeli ovde u Boru.
Ono što se dogodilo pre 20 godina u Boru povodom postavljanja novog spomenika Radnotiju je, iako mali, ali veoma značajan primer srpsko-mađarske saradnje. Mikloš Radnoti nas je povezao, on je takođe most između srpskog i mađarskog naroda, on je takođe most između srpske i mađarske književnosti. Zajedno ćemo nastaviti da čuvamo uspomenu na njega, rekao je predsednik SVM-a.
Na komemoraciji su nastupili ansambl „Mečvirag” iz Sente, glumac Đerđ Virag, Simonida Gavrić iz Bora. Aleksandar Milikić, gradonačelnik Bora, takođe je održao govor u kome je Radnotija nazvao „našim Miklošem”.
Kod spomenika Radnotiju, cveće u spomen položili su dr Balint Pastor, predsednik Saveza vojvođanskih Mađara, Balint Juhas, predsednik pokrajinske skupštine, kao i predstavnici SVM-a i mađarskih opština, a i meštani. Potom je na trgu pored nekadašnjeg logora „Hajdenau” zasađeno stablo oraha, a potom su položeni i venci na spomen-ploču koja se tu nalazi.
